تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی

چند سالی است که با روی کار آمدن لوله های پلیمری، استفاده از لوله های فلزی کاهش پیدا کرده است. این موضوع باعث شده تا لوله های پلی اتیلن، به عنوان جایگزینی برای لوله های فلزی شناخته شوند. البته واقعیت این است که عوامل بسیار زیادی باعث ایجاد تفاوت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی شده اند. درک هر کدام از آن ها، می تواند برای افرادی که به دنبال خرید این محصولات هستند، حائز اهمیت باشد. تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی، یکی از فاکتورهای متفاوت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی است. به دلیل اینکه مواد اولیه متفاوتی برای ساخت لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی مورد استفاده قرار می گیرند، مقاومت این دو لوله نیز با هم متفاوت است. با ما همراه باشید تا از جنبه های مختلف، مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی را بررسی کنیم.

یکی از انواع لوله های موجود در بازار که چند سالی است جایگزین لوله های فلزی شده اند، لوله های پلی اتیلن می باشند. همانطور که از نام این لوله ها مشخص است، می توان آن ها را با ابعاد مشخص و با جنس پلی اتیلن سفارش داد. ساخته شدن این لوله ها با یک نوع پلیمر، باعث شده تا آن ها به یکی از بهترین محصولات برای انتقال سیالات، کابل های سیم برق و آب تبدیل شوند.

لوله های پلی اتیلن به روش اکستروژن تولید می شوند و دارای ساختار متفاوتی نسبت به لوله های فلزی هستند. ویژگی های ساختاری متفاوت لوله های پلی اتیلن، باعث شده تا این لوله ها عملکرد متفاوتی نسبت به لوله های فولادی داشته باشند.

لوله های فلزی که معمولا از جنس فولاد هستند، می توانند برای جابجایی انواع سیالات و مایعات مورد استفاده قرار گیرند. این لوله ها با آلیاژها و پوشش دهی های متفاوتی در یک محیط ساخته می شوند و می توانند مقاومت بسیار بالایی در برابر فشار داشته باشند.

یکی از معایب لوله های فلزی، سنگین بودن آن هاست. این موضوع باعث شده برخی از صنایع و مردم ترجیح دهند که به جای استفاده از لوله های فلزی، از لوله های پلیمری استفاده کنند. البته گاهی به دلیل شرایط خاصی که در یک محیط وجود دارد، فقط استفاده از لوله های فولادی امکان پذیر بوده و نمی توان از محصولات دیگری استفاده کرد.

لوله های پلی اتیلن، جزء لوله های پلیمری مقاوم و باکیفیت است که می تواند برای جابجایی انواع سیالات مورد استفاده قرار گیرد. در مقابل لوله های فلزی از جمله لوله های ساخته شده با فلز هستند که می توانند با مقاومت بالای خودشان، برای محیط های مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی، از جنبه های مختلفی قابل بررسی است. لازم است که هر یک از افراد قبل از خرید هر کدام از این لوله ها، به این تفاوت ها توجه داشته باشند تا بر اساس نیاز خود، بهترین این محصولات را تهیه نمایند. در ادامه تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی، توضیح می دهیم.

یکی از جنبه های مهم که باید در تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی به آن بپردازیم، تفاوت مقاومت در فشارهای بالا در این دو لوله است. به طور کلی، فلز جزء متریال هایی است که معمولا مقاومت بسیار بالایی در برابر فشار از خود نشان می دهد. به طوری که در اثر قرار گرفتن در معرض فشار و وزن های سنگین، دچار خم شدگی و خرابی نخواهد شد. البته نوع آلیاژ و متریالی که برای ساخت لوله های فلزی به کار رفته اند، بسیار روی این مقاومت موثر باشد.

این در حالی است که لوله های پلی اتیلن نمی توانند به اندازه لوله های فلزی، مقاومت بالایی از خودشان نشان دهند. به همین خاطر در هر محیطی با هر فشاری، نمی توان از لوله های پلی اتیلن استفاده نمود. البته هم لوله های پلی اتیلن و هم لوله های فلزی، می توانند مقاومت بالایی در برابر فشار داشته باشند و عملکرد هر دو خوب است. اما گاهی اوقات که قرار است این لوله ها در شرایط خاص استفاده شوند، توجه به مقاومت آن ها در برابر فشار بسیار حائز اهمیت می باشد.

لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی، می توانند مقاومت بالایی در برابر دما از خود نشان دهند. اما میزان دمای قابل تحمل توسط هر یک از این دو لوله بر اساس متریالی که برای ساخت آن ها به کار رفته است، مشخص می گردد. به طور کلی، مقاومت لوله های فلزی در برابر دمای بالا نسبت به لوله های پلی اتیلنی بیشتر است. دلیل این موضوع هم مقاومت بالای فلز فولاد در برابر حرارت و مقاومت پایین پلی اتیلن در برابر دمای بالا می باشد.

بنابراین با توجه به این تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی، در مواقعی که نیاز به استفاده از لوله های مقاوم به دمای بالا است؛ بهتر است که از لوله های فلزی استفاده کرد. اما در شرایطی که بحث دما مطرح نباشد و سیالات با دمای پایین در حال انتقال باشند، می توان از لوله های پلی اتیلن نیز استفاده نمود.

تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی برای خوردگی نیز قابل بررسی است. به هر حال لوله ها ممکن است در اثر قرار گرفتن در یک محل خاص در برابر خوردگی حساس شوند و به مرور زمان دچار این مشکل گردند. خوشبختانه به لطف تولید لوله های باکیفیت مانند لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی، می توان هر کدام از این لوله ها با مقاومت نسبتا بالا در برابر خوردگی در محیط های مختلف استفاده کرد.

البته باید توجه داشت که مقاومت لوله های پلی اتیلن و فلزی در برابر خوردگی متفاوت است. لوله های پلی اتیلن مقاومت بسیار زیادی در برابر خوردگی دارند. پس نیازی نیست که هیچ پوشش اضافه ای برای افزایش مقاومت آن ها مورد استفاده قرار گیرد. ولی لوله های فلزی، حساسیت بیشتری نسبت به خوردگی خواهند داشت. همین موضوع می تواند ایجاب کند که برای استفاده از این لوله ها، نیاز به استفاده از پوشش های خاصی مانند اپوکسی، گالوانیزه و … باشد.

تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی در مقابل مواد شیمیایی نیز قابل بررسی است. البته این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که نیاز به استفاده از این لوله ها در صنایعی که اسید و باز وجود دارند، باشد. لوله های فلزی مقاومت بالایی در برابر اسید و باز و کلیه مواد شیمیایی مانند اکسیدان ها ندارند. معمولا این لوله ها در اثر قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی خاص، دچار خوردگی خواهند شد. این در حالی است که مقاومت لوله های پلی اتیلن در برابر مواد شیمیایی مختلف بسیار بالاست.

بنابراین، در شرایطی که نیاز به استفاده از لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی در محیط های صنعتی خاص باشد، باید حتما به نوع مواد شیمیایی موجود در آن محیط توجه شود. چون گاهی اوقات برای استفاده از لوله های فلزی در محیط های شیمیایی، نیاز به استفاده از پوشش دهی های مناسب است.

الکترولیز فرآیندی است که در اثر قرار گرفتن یک محصول در برابر جریان الکتریکی رخ می دهد. لوله هایی که قرار است در محیط های مختلف مورد استفاده قرار گیرند و جریان الکتریکی و یا کابل های برق را از خود عبور دهند، نیاز به مقاومت بالایی در برابر الکترولیز خواهند داشت. تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی در مقابل الکترولیز نیز بسیار حائز اهمیت است.

لوله های پلی اتیلن به دلیل داشتن ساختار پلیمری، مقاومت بالایی در برابر الکترولیز از خود نشان می دهند. به همین خاطر برای محیط هایی که جریان برق از آن ها عبور پیدا می کند، می توان از لوله های پلی اتیلن استفاده نمود. اما لوله های فولادی و فلزی به دلیل جنس خاصی که دارند، در برابر الکترولیز مقاوم نیستند و مقاومت الکتریکی پایین تری نسبت به لوله های پلی اتیلنی دارد.

تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی در مقابل مواد غذایی مختلف نیز برای صنایع غذایی بسیار حائز اهمیت است. در صورتی که نیاز به استفاده از لوله های مقاوم به مواد غذایی در صنایع باشد، می توان از لوله های پلی اتیلن استفاده کرد. چون همانطور که اشاره کردیم، لوله های پلی اتیلن در برابر اسید و باز مقاومت بالایی دارند و به راحتی دچار خوردگی نمی شوند.

لوله های فلزی اگر نیاز به استفاده در صنایع غذایی داشته باشند، باید حتما با پوشش خاص مورد استفاده قرار گیرند. چرا که این لوله ها در برابر برخی از مواد غذایی واکنش خوبی ندارند و به راحتی دچار تخریب خواهند شد.

این روزها استفاده از لوله هایی که بتوانند به عنوان یک عایق عمل کنند، اهمیت بسیار زیادی دارد. لوله های پلی اتیلن به دلیل اینکه دارای پوشش عایق هستند، می توانند مقاومت بالایی در برابر اتلاف انرژی نسبت به لوله های فلزی از خود نشان دهند.

البته در شرایط خاص، می توان از لوله های فلزی با پوشش عایق نیز استفاده کرد. در این صورت مقاومت لوله های فلزی در برابر اتلاف انرژی نیز بالا می رود. انتخاب یا عدم انتخاب لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی بر اساس اتلاف انرژی، بستگی به محیطی دارد که قرار است این لوله ها مورد استفاده قرار گیرند.

در این مقاله به طور کامل در مورد تفاوت مقاومت در لوله های پلی اتیلن و لوله های فلزی صحبت کردیم. با توجه به توضیحاتی که در این مقاله ارائه شد، در برخی از شرایط لوله های پلی اتیلن مقاومت بالایی از خود نشان می دهند. در برخی از موارد دیگر نیز لوله های فولادی برتری دارند. باید بر اساس نیاز و کاربرد مورد نیاز، از هر یک از این لوله ها استفاده نمود.